هر روز

صدای پای قطاری را می شنوم

که تو را با خود می آورد

و مرا از خود  دور می کند

آنقدر که خانه قدیمی ام را گم می کنم

تا شب

پا برهنه به دنبالت می دوم

پا برهنه با نور شمعی که برای پیدا کردنت کافی است

اما افسوس همه جا از صدای پای تو خالی است.

"پوران کاوه"